เทคโนโลยีสารสนเทศเกี่ยวกับการพยาบาล

สารสนเทศทางการพยาบาล

                สารสนเทศทางการพยาบาล ( Nursing  Information )  คือ การใช้ความรู้ทางคอมพิวเตอร์  ความรู้ทางด้านสารสนเทศ  และความรู้ทางด้านการพยาบาล  เพื่อประโยชน์ในการปฏิบัติพยาบาล  การบริการสุขภาพ  และการบริหารการพยาบาล  สารสนเทศทางการพยาบาลต้องมีลักษณะสำคัญ  คือ เนื้อหาสาระเกี่ยวข้องกับการพยาบาล ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการช่วยจัดการข้อมูลสื่อสาร  หรือการดัดแปลงข้อมูลทางการพยาบาล

ประโยชน์ของการใช้สารสนเทศทางการพยาบาลในการบริหาร

                นักทฤษฎีบริหารสมัยใหม่ส่วนมากเชื่อว่า  การบริหารจัดการนั้นจะขาดสารสนเทศไม่ได้  เพราะว่าการวินิจฉัยสั่งการ  หรือการบริหารจะต้องอาศัยพื้นฐานของเหตุผล  ซึ่งได้จากการวิเคราะห์ข้อมูลที่รวบรวมได้  หรือสารสนเทศที่มีอยู่  ข้อมูลที่เก็บรวบรวมได้สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้เต็มที่ในลักษณะของสารสนเทศ  เพื่อใช้ประกอบการวางแผนการ บริหาร  การวินิจฉัยสั่งการ  การควบคุมกำกับการ  การติดตามและการประเมินผล  ผู้บริหารที่มุ่งประสิทธิภาพจะต้องจัดให้มีกระบวนการวางแผน  การกำหนดวิเคราะห์  การวางรูปแบบระบบสารสนเทศในองค์กรที่ตนรับผิดชอบอย่างเหมาะสม

คุณลักษณะที่ดีของระบบสารสนเทศในการบริหารการพยาบาล

         ระบบสารสนเทศในการบริหารที่ดี  ควรมีลักษณะ  10 ประการ  คือ            1.พึงระลึกว่าสารสนเทศมิใช่ข้อมูล จึงควรทำการเก็บรวบรวม  วิเคราะห์ข้อมูล และเสนอในลักษณะของสารสนเทศเพื่อสามารถใช้ประโยชน์ได้จริงในการบริหาร
            2. ความเกี่ยวพันของสารสนเทศ ( Relevance ) สารสนเทศที่จะรวบรวม ควรเป็นสารสนเทศที่เกี่ยวพันกัน หรือสัมพันธ์กับวัตถุประสงค์ที่นำไปใช้
            3. ความไวของสารสนเทศ ( Sensitive ) สารสนเทศที่จะเป็นประโยชน์ต่อการบริหาร จะต้องมีความไว สามารถบ่งบอกหรือแสดงความหมายในสิ่งที่ต้องการทราบได้ถูกต้อง
            4. ความถูกต้องเที่ยงตรงของสารสนเทศ ( Unbias ) สารสนเทศที่ได้จากการเก็บรวบรวม การวิเคราะห์ และการนำเสนอ ควรถูกต้องและเที่ยงตรงต่อความเป็นจริง มิใช่เพียงเพื่อให้ผู้บริหารพึงพอใจ
            5. ลักษณะเบ็ดเสร็จของสารสนเทศ หรือการนำเสนอสารสนเทศ ควรอยู่ในลักษณะที่รวบรวมสิ่งสำคัญๆ สามารถตรวจสอบหรือพิจารณาโดยผู้บริหารได้โดยง่ายหรือง่ายต่อความเข้าใจ
            6. เวลาที่เหมาะสมของสารสนเทศ  สารสนเทศที่ได้รับการเก็บรวบรวม  วิเคราะห์และจัดเตรียม  จะต้องทันเวลาในการที่จะต้องใช้งาน
            7. สารสนเทศเพื่อเน้นการดำเนินการ ( Action Oriented ) สารสนเทศควรจะได้รับการวิเคราะห์  ในลักษณะที่สนับสนุนกระบวนการบริหาร  การวินิจฉัยสั่งการหรือการดำเนินการต่างๆในอนาคต
            8. รูปแบบลักษณะเดียวกันของสารสนเทศ ( Uniformity ) สารสนเทศที่ดีควรจะมีลักษณะที่คล้ายคลึง มีรูปแบบเดียวกัน  สามารถเปรียบเทียบใช้สารสนเทศร่วมกันได้อย่างมีมาตรฐานเดียวกัน
            9. สารสนเทศเพื่อเป้าหมายการปฏิบัติการ ( Performance Target ) สารสนเทศควรได้รับการกำหนด  และเก็บรวบรวมโดยอาศัยวัตถุประสงค์และเป้าหมายที่ได้กำหนดไว้เป็นพื้นฐาน
            10. ความคุ้มค่าของสารสนเทศ ( Cost  Effectiveness ) ผลประโยชน์ที่ได้จากการรวบรวม การวิเคราะห์และการนำเสนอสารสนเทศควรมีมากกว่าต้นทุนที่ใช้

แนวทางการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการบริหารการพยาบาล

                    1.  นำมาใช้ในการจัดคน  จัดเวร ( Staffing  and  Scheduling )  โดยอาศัยข้อมูลที่บันทึกไว้เกี่ยวกับผู้ป่วย  และบุคลากรพยาบาลที่สามารถแบ่งประเภทผู้ป่วยได้  และมีกิจกรรมการพยาบาลที่ได้ปฏิบัติแล้วปรากฏในคอมพิวเตอร์  ก็จะสามารถคาดคะเนความต้องการบุคลากรพยาบาลได้  และจัดคนในแต่ละเวรได้โดยเร็วและถูกต้องที่สุดด้วย

                   2.  นำมาใช้ในการประเมินความสามารถในการทำงาน  ( Performance  Evaluation )  โดยใช้ข้อมูลบุคลากร และการปฏิบัติงานประจำวันเป็นรากฐาน

                         3.  นำมาใช้ในการออกแบบโครงการ  จัดตารางการทำงาน  และประเมินผลงาน

                   4.  นำมาใช้ในการสนับสนุนการตัดสินใจ  ในการบริหารเพื่อการหาผลผลิต  เพื่อการกำหนดรูปแบบและวิเคราะห์ประสิทธิผลของการบริหาร  การทำนาย  การพยากรณ์ ในอนาคต  การกำหนดแนวโน้มของการดำเนินการ  การประเมินโครงการ  ซึ่งจะเรียกว่า  ระบบสารสนเทศเพื่อสนับสนุนการตัดสินใจ

                   5.  นำมาใช้ในการวางแผนการเงิน  และการจัดการ

                   6.  นำมาใช้ในการวางแผนกลยุทธ์

องค์ประกอบที่สำคัญในการจัดระบบสารสนเทศ ( Information  System ) 

                คือการร่วมวางแผนระหว่างฝ่ายบริหารและฝ่ายเทคนิค  เนื่องจากการจัดทำระบบสารสนเทศจะเป็นการกำหนดจากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ได้  ต้องมีการร่วมมือกัน  เพราะฝ่านบริหารจะทราบกลยุทธ์  วัตถุประสงค์และเป้าหมายในการพัฒนาระบบสารสนเทศที่มีประโยชน์สำหรับองค์กรได้ดี  ในขณะที่ความสามารถทางด้านเทคนิคอาจจะไม่เด่นชัดนัก  ส่วนฝ่ายเทคนิคจะมีความสามารถและความชำนาญทางด้านการสร้างความเป็นเลิศทางเทคนิคแต่ไม่มีความชำนาญทางด้านการบริหารและขาดความรู้ที่เฉพาะทางด้านองค์กรนั้นๆ  ดังนั้นทั้งสองฝ่ายต้องมีการประสานงานกันอย่างดี  เพื่อทำการพัฒนาและจัดทำระบบสารสนเทศที่ดีขึ้น

แนวคิดของระบบสารสนเทศเพื่อการบริหารจัดการทางการพยาบาล

                การทำงานในแต่ละองค์กร  แบ่งออกเป็นหลายระดับดังนี้

1.       ระดับปฏิบัติการ

ผู้ใช้ คือ พยาบาลประจำการ

                    สารสนเทศนำเข้า  คือ  จำนวนผู้ป่วย  ชื่อผู้ป่วย  เบอร์เตียง  โรค  อาการปัจจุบัน  ผลการตรวจรักษา  เป็นต้น

                    การปฏิบัติการ  คือ การวางแผนการทำงานให้กิจกรรมพยาบาลเป็นไปตามที่ได้วางแผนไว้  การเขียน หรือการบันทึกงานที่ทำ

                    สารสนเทศที่ได้ / ส่งออก คือ  รายงานผลการทำงานแก่พยาบาล  รายงานแก่หัวหน้าเวร

                    ในระดับปฏิบัติการ  การทำงานจะเป็นงานพื้นฐานซึ่งเป็นงานประจำขององค์กร  โดยมีวิธีการทำงานค่อนข้างแน่นอน  มีกฏเกณฑ์ตายตัว  การทำงานเป็นแบบเดิมซ้ำๆ กันได้ปริมาณงานที่ค่อนข้างมาก              

2.    ระดับควบคุมการปฏิบัติการหรือระดับบริหารงานระดับต้น

ผู้ใช้  คือ  หัวหน้าเวร  หัวหน้าหอผู้ป่วย  หัวหน้าสำนักงาน  หัวหน้าห้องตรวจปฏิบัติการ  เป็นต้น

                    สารสนเทศนำเข้า  คือ  จำนวนผู้ป่วยในหอผู้ป่วยที่รับผิดชอบ  จำนวนบุคลากรที่ขึ้นปฏิบัติงาน  จำนวนผู้ป่วยหนักในหอผู้ป่วย  รายชื่อแพทย์เวร  เป็นต้น

                    การปฏิบัติงาน  คือ ควบคุมดูแลการทำกิจกรรมบำบัดที่สำคัญของผู้ป่วยทั้งหมด  การวางแผนดำเนินการภายในหอผู้ป่วย  การแจกจ่ายแก่บุคลากรภายในหอผู้ป่วย  การสรุปงานทั้งหมดของหอผู้ป่วย  เป็นต้น

                   สารสนเทศที่ได้ / ส่งออก  คือ การสื่อสารกับหอผู้ป่วยอื่นๆ รายงานผู้ตรวจการ  รายงานหัวหน้าแผนก  รายงานแพทย์เวร  เป็นต้น

                   ในระดับการบริหารจัดการระดับต้น  จะดำเนินการกำหนดกิจกรรมการทำงานของหอผู้ป่วยของตน  การควบคุมผู้ปฏิบัติการ  การทำงานจะใช้สารสนเทศจากระดับปฏิบัติการมาเพื่อประกอบการตัดสินใจทำงาน  และควบคุมงาน  โดยผลจากการทำงานระดับนี้ จะได้รายงานสารสนเทศที่สรุปการทำงานรายเวร  รายวัน  รายเดือน  รายปี  เพื่อส่งต่อไปยังผู้บริหารระดับกลางต่อไป                              

 3.    ระดับบริหารระดับกลาง

ผู้ใช้  คือ ผู้ตรวจการพยาบาล  หัวหน้างานฝ่ายต่างๆ เป็นต้น

                   สารสนเทศนำเข้า  คือจำนวนผู้ป่วยในแต่ละหอผู้ป่วย  จำนวนผู้ป่วยรวมทั้งแผนก  จำนวนผู้ป่วยหนักในแต่ละหอผู้ป่วย  จำนวนผู้ป่วยหนักรวมทั้งแผนก    จำนวนบุคลากรที่ปฏิบัติงานแต่ละหอผู้ป่วย  เป็นต้น

                   การปฏิบัติงาน  คือ  การวางแผนการทำงาน  การให้การช่วยเหลือแก่หอผู้ป่วยที่มีปัญหาต่างๆ  การเขียนบันทึกสรุปรายงานและประเมินปัญหา  ประเมินผลงานรวมของทั้งแผนก  เป็นต้น

                   สารสนเทศที่ได้ / ส่งออก  คือ การสื่อสารรายงานที่แสดงต่อหัวหน้า  เพื่อหาวิธีการช่วยเหลือ  สนับสนุน หรือเพิ่มศักยภาพการทำงานของทุกแผนกงานให้ทำงานได้มาตรฐานและบรรลุตามเป้าหมายอย่างทั่วถึง  เป็นต้น

                   ในระดับการบริหารจัดการระดับกลาง  เป็นระดับการควบคุมที่สูงขึ้นไปอีก  โดยจะใช้สารสนเทศจากการทำงานของผู้บริหารระดับต้น  รวมทั้งสารสนเทศจากระดับย่อยต่างๆ  และจากฝ่ายงานต่างๆ เพื่อวางแผนระยะยาว  รวมทั้งร่วมกำหนดยุทธวิธีดำเนินงาน  กำหนดกฏระเบียบนโยบายปฏิบัติงาน  เพื่อช่วยสนับสนุนการทำงานระดับรองลงมาให้เป็นไปตามนโยบายขององค์กร  ผลการทำงานระดับนี้เป็นรายงานสารสนเทศที่สรุปผลจากการทำงานรายปี  รายงานจุดด้อย  จุดเด่นขององค์กร  ส่งต่อไปยังผู้บริหารระดับสูงต่อไป

 4.   ระดับบริหารระดับสูง

ผู้ใช้  คือ  หัวหน้าฝ่ายการพยาบาล  หรือผู้อำนวยการฝ่ายการพยาบาล  เป็นต้น

                   สารสนเทศนำเข้า  คือ  จำนวนผู้ป่วยทั้งโรงพยาบาล  จำนวนบุคลากรแพทย์  จำนวนบุคลากรพยาบาล  เงินงบประมาณ  รายรับรายจ่ายรวม  เป็นต้น

                   การปฏิบัติงานคือ  การวางแผนกลยุทธ์  การกำหนดนโยบาย  การจัดสรรเงินงบประมาณ  เป็นต้น

                   สารสนเทศที่ได้ / ส่งออก  คือผลประโยชน์  ผลกำไร  รางวัล  ชื่อเสียง  การรับรองมาตรฐาน  เป็นต้น

                   ในระดับการบริหารจัดการระดับสูง  จะใช้สารสนเทศที่รายงานจากการทำงานของผู้บริหารระดับกลาง  ของหลายแผนกงาน  มาประกอบกับสารสนเทศภายนอกองค์กร  รวมถึงใช้ความรู้ความสามารถและประสบการณ์ส่วนตัวในการตัดสินใจ  เพื่อวางแผนระยะยาว  กำหนดยุทธวิธีให้องค์กรประสบความสำเร็จ  มีผลกำไร  ซึ่งผลการทำงานระดับนี้ได้สารสนเทศนำเสนอต่อประชาชน  ลูกค้า  ผู้ถือหุ้น  สาธารณชน  รัฐบาล  เป็นต้น

                   ในแต่ละระดับของผู้ใช้  ต้องการใช้สารสนเทศที่แตกต่างกันออกไป  โดยในระดับที่สูงขึ้น  ความต้องการสารสนเทศจะเป็นแบบสรุป  ผ่านการดำเนินการกลั่นกรองแล้วจากผู้ใช้ระดับล่าง   โดยในระดับสูงสุดจะต้องใช้สารสนเทศจากภายนอกองค์กร  รวมทั้งใช้ประสบการณ์ส่วนตัวไตร่ตรองพิจารณาจึงตัดสินใจออกมาเป็นแผนงาน ระยะยาวขององค์กร                                                

 

e-book เพื่อการพยาบาล

 

 

สามารถสืบค้นหาข้อมูลได้ตามหมวดหมู่

ชื่อหนังสือ   : ศูนย์รวมหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ไทย

Website  : http://www.thaiebook.org/s0128/index.php?pgid=

รายละเอียด : เป็นศูนย์รวมหนังสืออิเล็กทรอนิกส์ เป็นเว็บ  ไซด์เกี่ยวกับโรคต่างๆๆที่เกี่ยวกับปัญหายาเสพติด      และวิธีแก้ปัญหา

รหัส: 999-99-39-001

ชื่อ : ปัญหาความผิดปกติในเด็ก

ผู้เขียน-แปล/ผู้เผยแพร่ : กรมสุขภาพจิต / สโมสรหนังสืออิเล็กทรอนิกส์

รายละเอียด :  ความผิดปกติในเด็ก สามารถสังเกตได้ตั้งแต่เด็กอายุ 9  เดือนขึ้นไป ซึ่งผู้ดูแลต้องมีการสังเกต     ถึงความเปลี่ยนแปลงของเด็กอย่างใกล้ชิด หรืออีกกรณีหนึ่งสำหรับความผิดปกติในเด็กอาจเกิดตั้งแต่ในครรภ์มารดา

1.ปัญหาความผิดปกติในเด็ก

2.เด็กออทิสติก

3.การป้องกันไม่ให้ลูกปัญญาอ่อน

4.แนวทางการช่วยเหลือเด็กปัญญาอ่อน

ประเภท : 39 - สุขภาพ

e-book : ฟรี 

 

มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา





แก้วเจ้าจอม

ประวัติ

พื้นที่ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทาแห่งนี้ เดิมเป็นส่วนหนึ่งของวังสวนสุนันทา ซึ่งเป็นเขตพระราชฐานภายในบริเวณของพระราชวังดุสิต ซึ่งพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นเพื่อเป็นสถานที่พักผ่อนพระอิริยาบถแทนการเสด็จประพาสหัวเมือง พระองค์มีพระราชประสงค์ให้สวนนี้มีลักษณะเป็นสวนป่า จึงโปรดเกล้าฯ ให้หาพันธุ์ไม้ดอกไม้ผลที่ดีและหาได้ยากนานาชนิดมาปลูกไว้ในสวนแห่งนี้ด้วย ที่มาของชื่อสวนแห่งนี้มาจากชื่อสวนของพระอินทร์บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ซึ่งมีชื่อว่า "สุนันทาอุทยาน" และพระนามของสมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ พระบรมราชเทวี พระมเหสีซึ่งเป็นที่รักยิ่งของพระองค์ ซึ่งได้สิ้นพระชนม์จากเหตุเรือล่มระหว่างเสด็จประพาสพระราชวังบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา นอกจากนี้พระองค์ยังโปรดเกล้าฯ ให้สร้างตำหนักขึ้นเพื่อเตรียมไว้เป็นที่ประทับของเจ้านายฝ่ายใน แต่เนื่องจากพระองค์เสด็จสวรรคตเสียก่อน การสร้างจึงยังไม่แล้วเสร็จตามพระราชประสงค์

เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ ได้ทรงพระราชดำริว่าสถานที่ในพระบรมมหาราชวังชั้นในคับแคบ ไม่เหมาะสมจะเป็นที่ประทับของพระบรมวงศานุวงศ์ฝ่ายใน จึงโปรดให้สร้างพระตำหนักและตึกในบริเวณสวนสุนันทาขึ้นอีกหลายหลัง แล้วโปรดให้เป็นที่ประทับของพระมเหสี เจ้าจอมมารดา เจ้าจอมและพระราชธิดาใน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จำนวน 32 ตำหนัก รวมทั้งอาคารที่พักของบรรดาข้าราชบริพาร โดยมีสมเด็จพระวิมาดาเธอ พระองค์เจ้าสายสวลีภิรมย์ กรมพระสุทธาสินีนาฎ ปิยมหาราชปดิวรัดา ได้เสด็จมาประทับ ณ ตำหนักสายสุทธานพดล (ตึก 27) ตั้งแต่ พ.ศ. 2467 ถึง พ.ศ. 2472 (สิ้นพระชนม์ ณ ตำหนักที่ประทับสวนสุนันทา) เนื่องจากในสมัยนั้นบรรดาขุนนาง ข้าราชการ ผู้มีบรรดาศักดิ์นิยมนำบุตรี และหลานของตนมาถวายตัวต่อสมเด็จพระวิมาดาเธอฯ เป็นจำนวนมาก สมเด็จพระวิมาดาเธอฯ จึงทรงให้สร้าง "โรงเรียนนิภาคาร " ขึ้นภายในสวนสุนันทา สอนตามหลักสูตรการศึกษาในสมัยนั้น รวมทั้งอบรมจริยา มารยาท การฝีมือ ให้เป็นกุลสตรี

ครั้นถึงปี พ.ศ. 2475 ได้มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองขึ้น บรรดาพระบรมวงศานุวงศ์ ในสวนสุนันทาหวั่นเกรงภัยจากการเมือง จึงได้ทะยอยกันออกไปจากสวนสุนันทาจนหมดสิ้น บางพระองค์ได้เสด็จออกไปอยู่หัวเมืองและหลายพระองค์เสด็จลี้ภัยการเมืองไปอยู่ต่างประเทศ โรงเรียนนิภาคารจึงเลิกดำเนินการไปโดยปริยาย นับแต่นั้นมาสวนสุนันทาที่เคยงดงามก็ถูกทอดทิ้ง ขาดการดูแลเอาใจใส่ ตำหนักต่างๆ ชำรุดทรุดโทรมเป็นอันมาก พื้นที่ภายในรกร้างว่างเปล่า ต่อมาในรัชกาลพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล คณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เห็นว่าสวนสุนันทาถูกทอดทิ้งรกร้างอยู่มิได้ทำประโยชน์ จึงเห็นสมควรให้นายกรัฐมนตรีได้ใช้ประโยชน์ เป็นที่อยู่อาศัยของรัฐมนตรีและผู้แทนราษฎร แต่สภาผู้แทนราษฎรขอเพียงพื้นที่ภายนอกกำแพงติดถนนสามเสนสร้างเป็นบ้านพักของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเท่านั้น คณะรัฐมนตรีจึงลงมติเห็นสมควรว่า ควรใช้สถานที่นี้ให้เป็นประโยชน์แก่การศึกษาและมอบให้กระทรวงธรรมการ (กระทรวงศึกษาธิการในปัจจุบัน) ดำเนินการจัดตั้งให้เป็นสถานศึกษาของชาติ และสถานที่ศึกษานี้ให้ชื่อโดยคงชื่อเดิมของสถานที่ เพื่อเป็นอนุสรณ์ โดยขนานนามว่า "โรงเรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย " เริ่มเปิดการศึกษามาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2480 เป็นต้นมา จนกระทั่งปัจจุบัน ดั่งคำขวัญ มหาวิทยาลัยที่วาจากพระราชอุทยาน สู่ สถาบันการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว สวนสุนันทา ได้เป็นที่ประทับของพระมเหสี พระราชธิดาและเจ้าจอมมารดาในพระบาทสมเด็จ พระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว จำนวน 32 ตำหนัก รวมทั้งอาคารที่พักของบรรดาข้าราชบริพาร

โดยมีพระวิมาดาเธอ กรมพระสุทธาสินีนาฎ ปิยมหาราชปดิวรัดา ประทับ ณ ตำหนักสายสุทธานพดล ตั้งแต่ พ.ศ. 2467 ปัจจุบันมีสภาพใกล้เคียงกับของเดิมมากที่สุดอยู่ 6 ตำหนัก เนื่องจากมีผู้นำบุตรีและหลานของตน มาถวายตัวต่อพระวิมาดาเธอกรมพระสุทธาสินีนาฎปิยมหาราชปดิวรัดา เป็นจำนวนมาก พระวิมาดาเธอฯ จึงทรงให้สร้างโรงเรียนนิภาคารสอนตามหลักสูตรการศึกษาสมัยนั้น รวมทั้งอบรมมารยาทและการฝีมือด้วยดำเนินกิจการไปโดยปริยาย
                พ.ศ. 2480 ในรัชกาลพระบาทสมเด็จ พระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล คณะผู้สำเร็จราชการแทน พระองค์ดำริที่จะให้เป็นที่พักอาศัยของนายกรัฐมนตรีคณะรัฐมนตรี และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร แต่คณะรัฐมนตรีลงมติให้ใช้สถานที่นี้ให้เป็นประโยชน์ทางการศึกษา ของรัฐกระทรวงธรรมการจึงได้จัดตั้งให้เป็นสถานศึกษาสำหรับกุลสตรี ชื่อโรงเรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย เมื่อวันที่ 17 พฤษภาคม 2480 ตั้งแต่วันนั้นจนถึงปัจจุบัน สวนสุนันทาพัฒนาด้านการศึกษาต่อเนื่องมีสาระสำคัญ สรุปได้โดยลำดับดังนี้
            พ.ศ. 2480  เริ่มจัดการศึกษา 2 แผน คือ แผนกสามัญและแผนกวิสามัญ แผนกสามัญ เปิดสอนตั้งแต่ ชั้นประถมปีที่ 1 ถึงมัธยมปีที่ 6 สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมปีที่ 7-8 นั้น รับโอนจากโรงเรียนฝึกหัดครูเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์ โรงเรียนเบญจมราชาลัย โรงเรียนสตรีวิทยา และโรงเรียนสตรีโชตเวช แผนกเลขานุการสำหรับนักเรียนประถมที่ 1 เท่านั้นที่จัดเป็นสหศึกษา ส่วนแผนกวิสามัญรับโอนนักเรียน ฝึกหัดครูประถมหญิง จากโรงเรียนฝึกหัดครูเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์และรับนักเรียนที่จบชั้นมัธยมปีที่ 8 มาศึกษาหลักสูตรประโยคครูประถม (ป.ป.)1 ปี มีทั้งประเภทนักเรียนนอกบำรุง คือ ผู้เรียนโดยทุนส่วนตัวและนักเรียนในบำรุง คือผู้สอบได้ทุนกระทรวงธรรมการ

         พ.ศ. 2481   งดสอนชั้นมัธยมปีที่ 8 และแบ่งการเรียน การสอนเป็น 3 แผนกคือ แผนกประถมศึกษา แผนกมัธยมศึกษาและแผนกฝึกหัดครู พ.ศ. 2482 แผนกมัธยมศึกษาเหลือเพียงชั้นมัธยมปีที่ 1-6 ส่วนแผนกฝึกหัดครูเปิดสอนหลักสูตร ประโยคครูประถม (ป.ป.) 1 ปี รับจากผู้สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมปีที่ 6 ให้มาเรียนแบบอยู่ประจำทั้งประเภทในบำรุงและนอกบำรุง
          พ.ศ. 2483    แผนกประถมศึกษาเปิดสอนชั้นเตรียมประถมแต่ปีต่อมาก็ยุบไปเปิดสอนที่โรงเรียน ลอออุทิศ

          พ.ศ. 2486   ขยายการรับนักเรียนในบำรุงจากต่างจังหวัดทุกจังหวัด โดยจังหวัดเป็นผู้สอนคัดเลือก นักเรียนส่งเข้ามาเรียนอยู่ประจำ จังหวัดละ 2 คน
          พ.ศ. 2490  รับเฉพาะนักเรียนในบำรุง มีทั้งจากส่วนกลางและส่วนภูมิภาค
          พ.ศ. 2491  รับโอนนักเรียนประถมจากโรงเรียนละอออุทิศมาไว้
          พ.ศ. 2495  เปิดสอนหลักสูตรประโยคครูประถม แผนกการงานสันทัด เช่น งานประดิษฐ์ งามไม้ งานพิมพ์ งานไฟฟ้า งานเสื้อผ้า ฯลฯ 

         พ.ศ. 2496  เปิดสอนหลักสูตรประโยคครูมัธยม (ป.ม.) 2 ปี แผนกการงานสันทัดรับจากผู้จบ ป.ป. การงานสันทัด
          พ.ศ. 2498  เลิกหลักสูตร ป.ป. และ ป.ม. การงานสันทัดและเปิดสอนฝึกหัดครู หลักสูตรประกาศนียบัตร วิชาการศึกษา (ป.กศ.) 2 ปี รับจากผู้สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมปีที่ 6 เริ่มจากคิดคะแนนแบบหน่วยกิตแทนแบบร้อยละ
          พ.ศ. 2500  เปิดสอนฝึกหัดครูหลักสูตร ป.กศ. รอบบ่ายเพื่อแก้ไขปัญหานักเรียน ที่สำเร็จชั้นมัธยมปีที่ 6 แล้วไม่มีที่เรียน รับนักเรียนฝึกหัดครูชายเป็นครั้งแรกและเริ่มมีนักเรียน ทั้งประเภทอยู่ประจำและประเภทเดินเรียน เนื่องจากไม่มีหอนอนเพียงพอ
          พ.ศ. 2501  เปิดสอนฝึกหัดครูหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาการศึกษาชั้นสูง (ป.กศ. ชั้นสูง ) รับจากผู้สำเร็จการศึกษา ป.กศ. และกระทรวงศึกษาธิการอนุมัติให้ยกฐานะโรงเรียนสวนสุนันทาวิทยาลัย เป็นวิทยาลัยครูสวนสุนันทา จัดการเรียนการสอน เป็น 3 ฝ่ายคือ ฝ่ายอุดมศึกษา ฝ่ายมัธยมศึกษาและฝ่ายประถมสาธิต
         พ.ศ. 2510  เปิดสอนฝึกหัดครูหลักสูตร ป.ป. แบบเร่งรัดรับนักเรียนที่สำเร็จชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 5 หรือเทียบเท่ามาเรียน 1 ปี 

         พ.ศ. 2511    เปิดสอนภาคนอกเวลาหลักสูตร ป.กศ. ด้วยในปีต่อมา 

        พ.ศ. 2517 เปิดสอนระดับปริญญาตรี 2 ปี โดยใช้หลักสูตรของวิทยาลัย วิชาการศึกษา
        พ.ศ. 2518 กระทรวงศึกษาธิการอนุมัติให้วิทยาลัยครู สวนสุนันทาเป็นสถาบันการศึกษา ระดับอุดมศึกษาตาม พระราชบัญญัติวิทยาลัยครู แบ่งสายงานการปฏิบัติราชการออกเป็น - สำนักงานอธิการ - คณะวิชา - ภาควิชาและยังคงมีโรงเรียนประถมสาธิต และมัธยมสาธิตเช่นเดิม

        พ.ศ. 2519  สอนระดับปริญญาตรีหลักสูตร 2 ปี โดยใช้หลักสูตรของกรมการฝึกหัดครู
        พ.ศ. 2520  งดรับนักศึกษาภาคนอกเวลา
        พ.ศ. 2521 เปิดรับนักเรียนระดับปริญญาตรี 2 ปี ตาม โครงการอบรมครูและบุคลากร การศึกษาประจำการ (อ.ค.ป.)
        พ.ศ. 2523  เปิดสอนระดับปริญญาตรี 4 ปี โดยรับจากนักเรียนที่สำเร็จชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 5 (ก่อน พ.ศ. 2523 ) หรือมัธยมปีที่ 6
       พ.ศ. 2525  รับนักศึกษา ป.กศ. ชั้นสูง ภาคต่อเนื่องและภาคสมทบ (แทนภาคนอกเวลาเดิม)
       พ.ศ. 2526 เปิดสอนหลักสูตรเทคนิคอาชีพระดับ ป.กศ. ชั้นสูง 2 ปี รับจากผู้สำเร็จ มัธยมปีที่ 6 หรือเทียบเท่า
       พ.ศ. 2527  มีพระราชบัญญัติวิทยาลัยครู ฉบับที่ 2 กำหนดให้วิทยาลัยครูเปิดสอนได้ 3 สาขา คือ สาขาวิชาการศึกษา สาขาวิทยาศาสตร์ สาขาศิลปศาสตร์ทั้งระดับอนุปริญญา ปริญญาตรี 4 ปี และปริญญาตรีหลังอนุปริญญา วิทยาลัยครูสวนสุนันทายังเปิดสอนระดับอนุปริญญาวิทยาศาสตร์ 8 วิชาเอกและอนุปริญญาศิลปศาสตร์ 4 วิชาเอก
       พ.ศ. 2528  เลิกโครงการ อ.ค.ป. เปลี่ยนเป็นโครงการอบรมการศึกษาบุคลากรประจำ (กศ.บป.) สอนทั้งระดับอนุปริญญาและปริญญาตรี สาขาวิชาการศึกษาและสาขาวิชาการอื่นในกรุงเทพมหานครเป็นสหวิทยาลัยรัตนโกสินทร์
       พ.ศ. 2529 เปิดสอนระดับ ปริญญาตรีหลักสูตรปริญญาตรี 4 ปีและปริญญาตรีหลัง อนุปริญญา สาขาวิชาวิทยาศาสตร์ และสาขาวิชาศิลปศาสตร์เพิ่มเติมจาก สาขาวิชาการศึกษาที่มีอยู่เดิม
      พ.ศ. 2530  สภาการฝึกหัดครูได้พัฒนาหลักสูตรทุกระดับและทุกสาขาวิชา วิทยาลัยจึงเปิดสอนหลักสูตรใหม่นี้
      พ.ศ. 2535  สภาการฝึกหัดครูอนุมัติโปรแกรมวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจและโปรแกรม วิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร วิทยาลัยจึงเปิดรับนักศึกษาในโปรแกรมดังกล่าว
       พ.ศ. 2538 จนถึงปัจจุบัน   ถึงปัจจุบันวิทยาลัยครูได้เปลี่ยนเป็นสถาบันราชภัฏ โดยได้ตราเป็น พระราชบัญญัติซึ่งพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงลงพระปรมาภิไธยในวันที่ 19 มกราคม 2538 ในปัจจุบันสถาบันราชภัฏสวนสุนันทา เปิดสอนภาคปกติและภาค กศ.บป. ในระดับอนุปริญญา และปริญญาตรี 3 สาขาวิชา ได้แก่ 1. สาขาศึกษาศาสตร์ เปิดสอน 16 โปรแกรมวิชา 2. สาขาวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี เปิดสอน 11 โปรแกรมวิชา 3. สาขาศิลปศาสตร์ เปิดสอน 14 โปรแกรมวิชา ทั้งยังมีการบริการวิชาการแก่บุคคลทั่วไปหลายโดครงการ เช่น โครงการ อบรมภาษาอังกฤษ อบรมภาษาญี่ปุ่นอบรมการถ่ายภาพอบรมคอมพิวเตอร์ อบรมนาฎศิลป์ ซัมเมอร์แคมป์ อบรมการพิมพ์การฝึกอบรมและพัฒนาบุคลากร  

 

 

คณะ/สาขา

คณะครุศาสตร์

สาขาวิชาการศึกษาคณิตศาสตร์

สาขาวิชาการศึกษาภาษาไทย

สาขาวิชาการศึกษาภาษาอังกฤษ

สาขาวิชาการศึกษาวิทยาศาสตร์

สาขาวิชานวัตกรรมและเทคโนโลยีการศึกษา

สาขาวิชาสังคมศึกษา

สาชาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะเทคโนโลยีอุตสาหกรรม สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรม สาขาวิชาการบริหารทรัพยากรอาคาร สาขาวิชาการออกแบบกราฟิกและมัลติมีเดีย สาขาวิชาเทคโนโลยีการพิมพ์ สาขาวิชาเทคโนโลยีความปลอดภัยและอาชีวอนามัย สาขาวิชาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์เพื่องานสถาปัตยกรรม สาขาวิชาเทคโนโลยีไฟฟ้าอุตสาหกรรม สาขาวิชาเทคโนโลยีอิเล็กทรอนิกส์ สาขาวิชามาตรวิทยาและระบบคุณภาพ สาขาวิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ สาขาวิชาออกแบบตกแต่งภายในและการจัดการนิทรรศการ สาขาวิชาออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม สาขาวิชาออกแบบสื่อสิ่งพิมพ์และบรรจุภัณฑ์

คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์

สาขาวิชาการจัดการทางวัฒนธรรม

สาขาวิชาการจัดการนวัตกรรมสังคม

สาขาวิชาการจัดการนวัตกรรมสังคม ภาษาอังกฤษ

สาขาวิชาการจัดการโรงแรมและธุรกิจที่พัก

สาขาวิชาการจัดการสารสนเทศ

สาขาวิชาการจัดการอุตสาหกรรมท่องเที่ยวและบริการ

สาขาวิชาการปกครองท้องถีน

สาขาวิชานิติศาสตร์

สาขาวิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์

สาขาวิชาภาษาจีน

สาขาวิชาภาษาญี่ปุ่น

สาขาวิชาภาษาไทย

สาขาวิชาภาษาอังกฤษ

สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ

สาขาวิชาภูมิศาสตร์และภูมิสารสนเทศ

สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์

คณะวิทยาการจัดการ

สาขาวิชาการบัญชี

สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ

สาขาวิชาการบริหารทรัพยากรมนุษย์

สาขาวิชาการโฆษณาและการสื่อสารการตลาด

สาขาวิชาการเงินการธนาคาร

สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจ

สาขาวิชาการตลาด

สาขาวิชาการจัดการธุรกิจบริการ

สาขาวิชาการประกอบการธุรกิจ

สาขาวิชาการประชาสัมพันธ์และการสื่อสารองค์กร

สาขาวิชาการแพร่ภาพและเสียงผ่านสื่อใหม่

สาขาวิชาการภาพยนต์และการสื่อสารการแสดง

สาขาวิชาธุรกิจระหว่างประเทศ

สาขาวิชาภาพเคลื่อนไหวและสื่อผสม

สาขาวิชาวารสารสนเทศ

สาขาวิชาวิทยุกระจายเสียง

สาขาวิชาวิทยุโทรทัศน์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี สาขาวิชาคณิตศาสตร์สารสนเทศ สาขาวิชาคหกรรมศาสตร์ สาขาวิชาเคมี สาขาวิชาจุลชีววิทยาอุตสาหกรรม สาขาวิชาชีววิทยา สาขาวิชาเทคโนโลยีชีวภาพ สาขาวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศ สาขาวิชาฟิสิกส์ประยุกต์ สาขาวิชาวิทยาการคอมพิวเตอร์ สาขาวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร สาขาวิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อม สาขาวิชาสถิติประยุกต์ สาขาวิชาอุตสาหกรรมอาหารและบริการ

คณะศิลปกรรมสาสตร์

สาขาวิชาการออกแบบเครื่องแต่งกาย

สาขาวิชาการออกแบบนิเทศศิลป์

สาขาวิชาจิตรกรรม

สาขาวิชาดนตรี

สาขาวิชาศิลปะการแสดงนาฎศิลป์ไทย

สาขาวิชาศิลปะการแสดงศิลปะการละคร

สาขาวิชาออกแบบหัตถศิลป์สร้างสรรค์ วิทยาลัยนวัตกรรมและการจัดการ สาขารัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการคุณภาพ สาขาวิชาการจัดการธุรกิจพาณิชยณาวี สาขาวิชาการจัดการระบบสารสนเทศเพื่อธุรกิจ สาขาวิชาการจัดการโลจิสติกส์ วิทยาลัยนานาชาติ สาขาวิชาการจัดการโรงแรมและท่องเที่ยว สาขาวิชาธุรกิจการบิน สาขาวิชาธุรกิจภัตตาคารและที่พัก สาขาวิชาธุรกิจโรงแรมและภัตตาคาร สาขาวิชาบริหารธุรกิจระหว่างประเทศ สาขาวิชาอุตสาหกรรมท่องเที่ยว วิทยาลัยนานาชาติการภาพยนตร์ Bachelor of Fine Art in Film Bachelor of Fine Art in Multimedia Technology Bachelor of Fine Art in Temporary Performance Arts วิทยาลัยพยาบาลและสุขภาพ สาขาวิชาพยาบาลศาสตร์ วิทยาลัยสหเวชศาสตร์ สาขาวิชาแพทย์แผนไทยประยุกต์ สาขาวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพ(การดูแลเด็กเล็กและผู้สูงอายุ) สาขาวิชาวิทยาศาสตร์สุขภาพและความงาม สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การกีฬาและสุขภาพ สาขาวิชาสาธารณสุขศาสตร์  หน่วยงานสนับสนุน หน่วยตรวจสอบภายใน หน่วยบ่มเพราะวิสาหกิจ โรงเรียนสาธิต โครงการความร่วมมือทางวิชาการกรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น โครงการปรัชญาดุษฏีบัณฑิตการบริหารการพัฒนา หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขานวัตรกรรมการจัดการ สำนักฝึกอบรมและบริการวิชาการ สหกรณ์เครดิตยูเนี่ยน มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา จำกัด